زیبایی

آب سودا چیست و این آب گاز دار چه خواصی دارد؟

به گزارش مجله زیبایی سبز به نقل از بیتوته،آب گازدار (به انگلیسی : sparkling water یا soda water) سودا یا آب کربناته ، از افزودن دی اکسید کربن به آب معمولی تهیه می شود و CO2 تحت فشار به آب تزریق می گردد. که در برخی موارد اسانس هایی برای طعم دار شدن به آن افزوده می شود ولی بر خلاف نوشابه های گاز دار بدون قند است و جایگزینی سالم تر و تقریبا بدون کالری به جای نوشابه محسوب می شود.

جایگزین کردن آب گازدار به جای نوشابه برای افرادی که تمایل به نوشیدن آب معمولی برای تامین آب بدنشان ندارند بسیار مفید است.

به طور کلی توصیه می شود مردان در طول روز ۱۵٫۵ فنجان و زنان ۱۱٫۵ فنجان مایعات مصرف کنند که حدود ۲۰ درصد این مقدار از غذا و میوه و سبزیجات تامین می شود.

انواع آب گازدار

آب معدنی های گازدار به صورت طبیعی حاوی مواد معدنی هستند که میتوانند به صورت طبیعی با مصنوعی گازدار باشند. آب معدنی طبیعی گاز دار که از چشمه های معدنی بدست می آید علاوه بر مواد معدنی حاوی سولفور و کربناته است.

آب تقویت شده که اغلب برای کوکتل ها استفاده می شود حاوی کنین است ، ماده ای با طعم تلخ که از پوست درخت مشتق میشود بنابراین برای جبران تلخی طعم آن از مواد شیرین کننده استفاده می شود و به همین دلیل این آب برای افرادی که دیابت دارند یا میخواهد کاهش وزن داشته باشند مفید نیست.

برخی شرکت ها برای جذابیت بیشتر آب گازدار از لیمونن باری طعم دار کردن آب گاز دار استفاده می کنند که به طور طبعی در روغن پوست مرکبات دیده می شود و طعم لیمویی به آب گازدار می دهد که به نظر نمی رسد خطری برای سلامت داشته باشد.

برخی از آب های گازدار حاوی شیرین کننده های مصنوعی هستند که به نام های  آسپارتام ، استیل سولفام K ، ساخارین ف سوکرالوز و استویا شناخته می شوند.

حقایق مرتبط با سلامتی آب گازدار

امروزه افراد زیادی که از مضرات نوشابه آگاهی پیدا کرده اند برای ترک این نوشیدنی مضر ، آب گازدار مصرف میکنند.

درباره آب گاز دار مطالب درست و نادرست زیادی وجود دارد. در مواردی که مستعد درد معده هستید بهتر است نوشیدن آب گازدار را با آب معمولی جایگزین کنید.

در ادامه مقاله آن ها را با هم بررسی میکنیم :

تخریب مینای دندان و استخوان با آب گاز دار

به طور کلی میتوان گفت آب گازدار خطر کمی برای دندان دارد.

با وجودی که آب گازدار به اندازه آب ، برای دندان بی خطر نیست ولی به اندازه نوشابه هم خطرناک نیست به علاوه فاقد قندهای اضافی نوشابه است که به پوسیدگی دندان کمک میکند.

نوشابه ها به خاطر اسیدی بودنشان به مینای دندان آسیب می رسانند ، نه به خاطر وجود گاز دی اکسید کربن ولی میزان اسیدی بودن  در آب گاز دار بسیار کمتر از نوشابه است.

PH آب گازدار حدود ۳ – ۴ است که نوشیدنش اسیدیته بدن را به هم نمی زند.

دی اکسید کربن و آب در یک واکنش شیمیایی اسید کربنیک تولید میکنند ، این اسید ضعیف نوعی سوزش و گزش در دهان ایجاد می کند و برای بسیاری از افراد تحریک آمیز و خوشایند است و میزان آن در آب گازدار کمتر از نوشابه است.

به طور کلی میتوان گفت نوشیدنی های گازداردر صورتی به مینای دندان صدمه می زنند که حاوی قند باشند و ضرر آب گاز دار صد برابر کمتر از نوشیدنی های شیرین گازدار است چرا که ترکیب قند و دی اکسید کربن است که منجر به پوسیدگی دندان می شود.

از سویی دیگر وجود مقدار زیاد فسفر در نوشابه ها باعث آسیب به استخوان ها می شود که در آب های گازدار فسفری وجود ندارد به جز آب معدنی های طبیعی گاز دار که از چشمه های آب معدنی استحصال شده اند و حاوی ترکیبات معدنی از جمله سولفور هستند که درست مثل نوشابه برای مصرف روزانه مناسب نخواهند بود.

افزایش وزن با آب گازدار

در مطالعه ای که روی سطح هورمون گرسنگی یا گرلین در بدن انجام شد ، محققین متوجه شدند که سطح گرلین بعد از مصرف نوشیدنی های گازدار افزایش پیدا میکند ولی با این حال نوشیدنی آب گازدار کمک میکند تا به صورت موقت احساس سیری کنید و با تقویت هیدراته ماندن بدن منجر به کاهش وزن می شود.

هیدراتاسیون مناسب میتواند منجربه بهبود متابولسیم ، کاهش پرخوری شود و به مدیریت وزن کمک کند. از آنجا که بدن به طور دقیق نمی تواند تفاوتی بین گرسنگی و تشنگی ایجاد کند ، گرسنگی های کاذب به راحتی با نوشیدن آب رفع می شوند.

آب گازدار فقط در صورتی میتواند منجر به افزایش وزن شود که حاوی شیرین کننده های مصنوعی باشد در غیر اینصورت بدون کالری بوده و تاثیری بر افزایش وزن نخواهد داشت.

بهبود هضم با آب گازدار

آب گازدار میتواند به بهبود هضم و دستگاه گوارش کمک کند ، با وجودی که مصرف آب معمولی هم باعث ایجاد احساس سیری می شود ولی مصرف آب گازدار خیلی سریعتر میتواند احساس سیری ایجاد کند.

ضمن این که مشکل سوءهاضمه آب نوشیدن آب گازدار در اغلب موارد رفع می شود.

کاهش یبوست با آب گازدار

در پژوهشی که روی ۲۱ نفر انجام شد، افرادی که مشکل یبوست مصرف آب گازدار باعث بهبود مشکل یبوست در آن ها شد.

بهبود عملکرد قلب با آب گازدار

در پژوهش هایی کوچک محققان به این نتیجه رسیده اند که مصرف آب گازدار میتواند به بهبود عملکرد قلب کمک کند. مصرف آب گازدار باعث کمتر شدن کلسترول بد و بیشتر شدن کلسترول خوب در بدن می شود.

بهبود قدرت بلع با آب گازدار

پژوهش های انجام شده نشان میدهد که آب گازدار باعث بهبود قدرت بلعیدن می شود. در مطالعه از ۱۶ فرد سالم درخواست شد که مایعات مختلفی را بنوشند.

در این میان آب گازدار بیشترین قدرت تحریک عصب های درگیر بلع را نشان داد.

پژوهشی دیگر نشان داد که اگر این نوشیدنی سرد باشد قدرت بهبود بلع را بیشتر افزایش میدهد. در این مطالعه ۷۲ نفر که دچار مشکل مستمرگرفتگی  گلو بودند پس از نوشیدن آب گازدار سرد تا ۶۳ درصد بهبود پیدا کردند و افرادی که درگیر عوارض شدیدتر و بلند مدت تر بودند ، بیشترین بهبود را نشان دادند.

احساس سیری با آب گازدار

در مقایسه با آب معمولی ، آب گازدار باعث می شود مدتی طولانی تر احساس سیری داشته باشید، احتمالا آب گازدار به ماندگاری بیشتر غذا در معده کمک میکند.

در آزمایشی کنترل شده که روی ۱۹ زن سالم و جوان انجم شد، احساس سیری بعد از نوشیدن ۲۵۰ میلی لیتر آب گازدار بسیار بیشتر بود.

بهبود حالت تهوع مسافرت با آب گازدار

اگر هنگام سفر با ماشین یا هواپیما دچار حالت تهوع یا بیماری حرکت می شوید ، مصرف نوشیدنی گازدار میتواند حالت تهوع شما را آرام کند.

کاهش سوء هاضمه با آب گازدار

در یک مطالعه ۲ هفته ای که روی ۴۰ فرد مسن با سابقه سکته قلبی انجام شد ، به نیمی از اعضای شرکت کننده آب گاز دار و به نیمی دیگر آب معمولی داده شد. میانگین تناوب حرکت روده در افراد گروه آب گازدار دو برابر گروه دیگر بود.

ضمن این که شواهد نشان داد آب گازدار مشکلاتی از جمله سوء هاضمه معده درد را بهبود می بخشد. مطالعه کنترل شده دیگری روی ۲۱ نفر مبتلا به مشکلات مضمن هاضمه انجام شد بعد از ۱۵ روز نشان داده که نوشیدن آب گازدار منجر به بهبود علایم در آنها شده است.

آب گازدار و سندرم روده تحریک پذیر

آب گاز دار میتواند باعث تشدید علایم سندرم روده تحریک پذیر شود بنابراین افراد مبتلا به این بیماری بهتر است به طور کلی از مصرف نوشیدنی های گاز دار اجتناب کنند.

خانواده درمانی مینوچین: تعریف، تکنیک ها و اثربخشی

نظریه ساختاری مینوچین در خانواده درمانی

به گزارش مجله زیبایی سبز به نقل از بیتوته،خانواده درمانی یکی از رویکردهای جدید روانشناسی است که طرفداران زیادی دارد. به عقیده مینوچین خانواده درمانی باعث می شود که مشکلات درمانی بهتر قابل درک باشند و با کمک سیستم خانواده حل شوند.

در خانواده درمانی، درمانگر برای شناسایی مشکل به روابین بین اعضای خانواده می پردازد ، نقش و وظایف اعضای خانواده و در نهایت ساختار خانواده را اصلاح می کند.

مشکلاتی که در اغلب خانواده های دیده می شوند ، از جمله اختلافات زناشویی ، مشکلات ارتباط با فرزندان نوجوان ، افت تحصیلی فرزندان ، ازدواج فرزندان ، اعتیاد والدین ، مشکلات رفتاری خردسالان ، مشکلات اخلاقی والدین یا دیگر مسائل در خانواده درمانی مورد بررسی قرار می گیرند.

در خانواده درمانی میتوان نگرانی های هر کدام از اعضای خانواده را مشخص نمود و با مداخله برای تغییر تعاملات بین اعضای خانواده ، کارکرد خانواده را به عنوان واحدی که از تک تک اعضای خانواده تشکیل شده ، بهبود داد.

میتوان گفت که خانواده درمانی در واقع نوعی گروه درمنی است که ، واحد درمانی ، هسته خانواده است و تمام اعضای خانواده در جلسات درمانی شرکت میکنند تا تعارضات اضطراب آورد در خانواده را کم کرده و مشکلات را حل و فصل کنند.

خانواده درمانی مینوچین چیست؟

یکی از مشهور ترین نظریه پردازان خانواده درمانی ساختاری ، مینوچین است.

خانواده درمانی مینوچین یا خانواده درمانی ساختاری براساس تجربیات سالوادور مینوچین و همکارانش روی کودکان متخلف منطقه اسوپوس نیویورک که در مدرسه ولتوییک گرد هم آمده بودند، ایجاد شد.

از آنجا که خانواده این کودکان ماهیتی پرخاشگر و تمایل به سرزنش دیگران و واکنش های فوری و خشن داشتند، درمانگران باید توانایی زیادی در کارشان نشان می دادند.

مینوچین خیلی زود متوجه شد که برای موثر بودن درمان باید از اقدامات نمایشی و فعالانه استفاده کنید.

ساختار گراها سعی میکنند قوانین و قواعد تبادلی در خانواده را بازسازی کنند تا اعضای خانواده بتوانند با استفاده از روشهای جایگزین ، ارتباط رضایت بخش تری باهم بگیرند و بتوانند در اینده با  تعارضات و فشارهای روانی بهتر کنار بیایند.

مرزهای مناسب بین اعضای خانواده ایجاد شود و جایگاه و مرتبه خانواده مستحکم شود و به جای قوانین کهنه ، قواعدی جدید و هدفمد جایگزین شوند تا خانواده رو به سمت پیشرفت حرکت کند.

مفروضات نظریه خانواده درمانی مینوچین

خانواده درمانی ساختاری یک تئوری کاملا عمل گرایانه است و بر تعامل افراد با یکدیگر تاکید میکند. هر خانواده دارای یک ساختار خانوادگی است که شامل مجموعه ای نامرئی از نیازهای کارآمد است که روش تعامل اعضای خانواده را سازماندهی میکند.

ساختار خانواده فقط زمانی که در حال کار و فعال است ، آشکار می شود و فرد شاهد الگوهای تعاملی بین اعضای خانواده خواهد بود.

در بعضی خانواده ها ساختار با یک الگوی سلسله مراتبی سازمان پیدا کرده است و اعضا به سادگی با هم ارتباط می گیرند.

در برخی خانواده ها ساختار کمی وجود دارد و ترتیباتی که اعضای خانواده با آن ها میتوانند به صورت معنا دار تعامل داشته باشند ، کم است.

گاهی اوقات ، موقعیت های استرس زا سبب ایجاد آشفتگی و ناکارآمدی در هر خانواده می شود و خانواده را وارد یک بحران میکند.

با این حال خانواده هایی که دارای  ساختار واضح و مناسب هستند در بلند مدت نسبت به خانواده هایی که چنین ترتیبی ندارند ، با سرعت بیشتری رشد کرده و عملکرد بهتری خواهند داشت.

فنون خانواده درمانی مینوچین

ساختار خاناده یک واحد کامل است که بر اساس تعاملات واحدهای اعضای خانواده شکل می گیرد.

ائتلاف خانوادگی

در برخی خانواده های ناکارآمد بین برخی از اعضای خانواده یک ائتلاف پیمانی در برابر فرد ثالث ایجاد می شود. این ائتلاف استوار ، ثابت و غی قابل انعطاف است مانند ائتلاف بین مادر و پسر که تبدیل به بخشی از عملکرد هر روز خانواده می شود. در این ائتلاف انحرافی ، دو نفر ، نفر سوم را مقصر مشکلات خود می دانند.

درک ریشه بیماری ها با الگوی تبادل در خانواده 

 بر اساس تئوری ساختاری خانواده ، علایم بیماری یک فرد اگر در محیط الگوهای تبادل خانواده باشد ، بهتر درک می شود و درمانگر سعی میکند با تعلیم دادن و دگرگون کردن سیستم تبادل تمام اعضا ، خانواده را نیرومند تر نماید ، در نتیجه اصلاح کردن تعادل و روابط بین خانودگی می تواند منجر به ایجاد تغییرات مثبت پایدار در بیمار شود.

خانواده درمانی مینوچین و مرزهای درون خانواده

یکی از مهم ترین جنبه های خانواده درمانی ساختاری ، مشخص کردن مسئله حد و مرزهای درون خانواده است. این حد مرزها عوامل فیزیکی و روانی هسند که افراد را از هم جدا کردن و سازمان دهی میکنند. میزان تعامل و ارتباط اعضای خانواده با هم تحت تاثیر حد و مرزهایی است که بین اعضای خانواده شکل گرفته است.

حد و مرزهای مشخص در خانواده : در خانواده های که حد و مرزهای مشخص دارند، قوانین واضح است و اعضا به صورت آزادانه به تبادل اطلاعات با هم می پردازند و بازخوردهای اصلاحی به هم میدهند . به عنوان مثال در این خانواده اگر فقط یک  نفر صحبت می کند ، میتوان انتظار داشت که با وجود حدود مشخص ، مذاکره و انطباق به صورت موفقیت آمیز پیش برود. این فرایند مشخص ، ایجاد تغییر در خانواده را راحت کرده و باعث حفظ ثبات خانواده می شود.

حد و مرز انعطاف ناپذیر در خانواده : این حد و مرزها ثابت هستند و افراد را از یکدیگر جدا میکنند . اعضا نمیتوانند به صورت صمیمانه با هم ارتباط بگیرند و بنابراین از نظر عاطفی از هم دور می شوند یا رابطه شان با دیگر اعضا قطع می شود.

حد و مرزهای مبهم در خانواده : مرز بندی واضحی بین اعضای خانواده وجود ندارد ، برخی افراد خانواده با هم یکی هستند و به جای ایجاد استقلال و آزادی ( که در خانواده ها با حد و مرز مشخص وجود دارد ) اعضای خانواده به وابستگی تشویق می شوند و این حدود برای پیشرفت خانواده ، بدون توجه به نوع خانواده تغییر می کند.

خانواده ثبات کافی ندارد و چالش ها و پیشرفت های پیش رو میتواند منجر به نزدیک شدن یا دور شدن اعضا از هم شود.

تکنیک های عدم تعادل در خانواده درمانی مینوچین

برای ساختار درمانی خانواده ، معمولا از تکنیک های عدم تعادل برای اصلاح ساختار خانواده استفاده می شود از جمله :

• چهار چوب بندی دوباره : در این تکنیک ، حقایق تغییر نمی کند ولی از چشم اندازی جدید مورد بررسی قرار می گیرند و به یک موقعیت منفی از چشم انداز مثبت نگاه می شود که برای خانواده درمانی اهمیت بالایی دارد.

به عنوان مثال اگر رفتار فردی که در خانواده مشکل ایجد کرده به جای این که به شکل رفتار اصلاح ناپذیر نگریسته شود ، به عنوان رفتار شیطنت آمیز قابل چارچوب بندی مجدد ، دیده شود ، اعضای خانواده میتوانند با اصلاح نگرش خود نسبت به شخص حرف نشنو ، برای تغییر او را همراهی کنند.

• علامت گذاری : در خانواده هر شخصی با توج به چشم انداز انتخابی یا مشغولیت عاطفی توصیف می شود . در خانواده درمانی ساختاری تاکید بر توصیف انتخابی و تبادلی است به عنوان مثال ، درمانگر تلاش میکند به مادر بیاموزد که توانایی کنترل رفتار کودکانش را دارد  و میتواند رفتار اشتباه آن ها اصلاح کرده و تربیتشان کند.

• نامتوازن سازی : در این روش درمان گر کنار یکی از اعضای خانواده قرار می گیرد و از او در مقابل دیگر اعضا حمایت میکند. به عنوان مثال در کنار  دختری که به تبعیت نکردن از سنت های خانواده متهم می شود ، قرار می گیرد و دلایلی برای رفتارهای او بیان می کند و اعضای خانواده را ترغیب میکند تا به صورت متفاوتی نسبت به او عمل نمایند.

• تقابلات : در این تکنیک خانواده رفتارهای مشکل ساز را به صورت برون گرایانه به روان درمانگر نشان میدهند و این فرایند باعث هدایت دوباره ارتباط موفق بین خانواده و درمانگر می شود به طوری که باعث ایجاد تغییرات رفتاری بین اعضای خانواده شود. قانون های جدیدی بین اعضای خانواده شکل می گیرد که باعث ایجد تغییر و سهولت برقراری ارتباط بین اعضای خانواده شود.

• کار کردن با تعامل خود انگیخته : زمانی که خانواده ها در جلسات، رفتارهای اخلال گرایانه و ناکارآمد نشان میدهند ، مثل فریاد زدن بر سر هم یا کناره گیری والدین از کودکان . درمانگرد میتواند پویایی های موجود در تعامل خانواده و ترتیب قرار گرفتن رفتارها  را به صورت بی واسطه مشاهده کند.

• قرار دادن حد و مرز : حد و مرزها خطوطی نامرئی هستند که از نظر روانی ، اعضای خانواده را از هم جدا نگه میدارد. خانواده برای ایجاد کارکرد موثر در زمان های مختلف نیاز به تعیین حد و مرز دارد این حدود در هر مرحله و با رشد سن اعضای خانواده یا تغییر شرایط باید تغییر کند. به عنوان مثال حد و مرزها در کودکی فرزندان سخت گیرانه تر و در دوران نوجوانیشان  انعطاف پذیرتر می شود.

شدت رفتارها در فنون خانواده درمانی مینوچین

در این تکنیک ، درمانگر باید شدت تبادلات ناسازگارانه ، انفعال شدید ، اقدامات تکراری و فشار ممتد را تغییر دهد.

لحن ، درجه شدت ، سرعت و انتخاب کلمات توسط درمانگر میتواند بار عاطفی جملات را افزایش دهد. مثلا اگر درمان گر به طور مرتب و موثر به خانواده بگوید کاری متفاوت انجام دهند ، شدت نمایان می شود.

بازسازی خانواده

هدف از بازسازی خانواده در خانواده درمانی ساختاری ، تغییر ساختار به منظور کار آمد تر کردن خانواده و اصلاح الگوهای سلسله مراتبی و تعاملی موجود است به شکلی که مشکلاتی باقی نماند.

برای بازسازی خانواده میتواند از قانون گذاری ، نامتعادل کردن رهنمودها و شکل گیری حد و مرز جدید استفاده کرد.